Na Tabula Rasa en Le Temps Perdu presenteert choreografe Isabelle Beernaert haar tiende voorstelling ‘Laat Me’. De voorstellingstitel verwijst naar het bekende lied van Ramses Shaffy. Het stuk is dan ook een ode aan het Nederlandstalige chanson.
Tegelijkertijd is ‘Laat me’ een onderzoek naar de liefde en naar menselijke relaties – die onuitputtelijke bron van inspiratie en verwondering. Door de jaren heen heeft Beernaert zich steeds verder in het thema verdiept. Ze begon bij de liefde tussen man en vrouw, nu gaat het over de grotere verbanden, familie, de liefde voor je eigen kernen en hoe je die kunt bevrijden. ‘‘We groeien op met onze families als voorbeeld. Onze vaders, moeders, broers en zussen vullen onbewust onze hoofden. De keuzes van onze ouders zijn de keuzes die wij vaak maken, later. En dat zijn niet altijd de beste keuzes.”
“Maar deze voorstelling gaat niet alleen over familiebanden, hij is groter, alles omvattender. Hij gaat over die zoektocht naar wie je echt bent en de keuzes die je moet maken om in je kracht te staan, om vrij te zijn. Ik wil met ‘Laat Me’ de boodschap uitdragen dat het goed is je flow te volgen.”
‘Laat me’ speelt over gans Vlaanderen en start op 16 november in Stadsschouwburg in Antwerpen. Meer info en tickets via isabellebeernaert.com.
Foto’s: Daniel Philippe Borst