Een citytrip naar Londen gaat bij ons traditiegetrouw gepaard met een aantal musicals. Zo maakten we enkele jaren terug voor de eerste keer kennis met de absurde wereld van Spamalot.
Omdat de absurde humor van Monty Python ons wel ligt – en Stany Crets zo vriendelijk was om een Vlaamse versie op poten te zetten – trokken we deze week vol verwachting richting Antwerpen voor de première van Monty Python’s Spamalot.
Het verhaal is ook nu weer schaamteloos gebaseerd op de klassieker ‘Monty Python and the Holy Grail’ en speelt zich af in Engeland, een verdeeld koninkrijk waar de pest en de hongersnood heersen.
Uit de chaos van vele kleine koninkrijkjes verrijst plots een koning uit het moeras, Arthur. Aangemoedigd door de Dame van het Meer gaat hij op zoek naar de Heilige Graal. “Alleen is maar alleen” aldus Koning Arthur dus trekt hij doorheen zijn rijk op zoek naar een aantal ridders om hem te vergezellen tijdens zijn queeste.
Maar omdat geen enkele zoektocht in een rechte lijn of zonder afleiding verloopt worden er tussendoor een aantal ridicule uitstapjes gemaakt. Zo krijgen bekende scènes als ‘The Black Knight’, ‘The Killer Rabit’ en ‘French Taunting’ een Vlaams jasje.
De Engelse Koning Arthur en zijn ridders worden ook nu weer belachelijk gemaakt door de Fransen, gaan het gevecht aan met de Zwarte Ridder, moeten terloops nog even een Buxushaagje regelen voor een stel vreemd uitziende bosridders en dat allemaal terwijl Simonneke als een verloren gelopen Roodkapje radeloos loopt te zoeken naar Frankietje.
De vaste Monty Python-ingrediënten werden door regisseur Crets met eigen, spitsvondige grappen op smaak gebracht. Dat hij hierbij een aantal Vlaamse mediafiguren (Tom Waes, Maggie De Block, James Cook, K3,…) op de korrel neemt kunnen we alleen maar toejuichen.
Onder het motto “never change a winning team” is de cast trouwens nagenoeg dezelfde als bij de eerste zoektocht 8 jaar geleden. De performance van de professionele en zeer goed op elkaar ingespeelde cast is dan ook fenomenaal.
Ook al voelt hij zich maar alleen, Koen Van Impe is magistraal als Koning Arthur en Jan van Looveren neemt, zoals alleen hij dat kan, de rol van Sir Galahad en Zwarte ridder op zich.
Om een hit te zijn in Vlaanderen heb je bekende tv-gezichten nodig en dus mag Jonas van Geel, ook mee op het podium. Hij speelt de hilarische rol van Wachter, krijgt het hard te verduren als Sir Robin en pakt onverwachts uit met de grootste schlager van het moment. Dat de zaal uit de bol gaat en de acteurs op het podium de polonaise inzetten klinkt misschien absurd maar is volkomen toepasselijk en absoluut hilarisch.
Walter Baele mag de meeste personages vertolken en kan dankzij Sir Lancelot, Ridder van Ni, Spottende Fransoos en Tim de tovenaar zijn dialectenknobbel kwijt.
Nieuwkomer Kobe van Herwegen moet absoluut niet onderdoen voor de rest van de cast en speelt met veel bravoure de rollen van Sir Bedevere, moeder van Galahad en Concorde.
Nordin De Moor is als Patsy niet van de zijde van Koning Arthur weg te slaan en speelt daarnaast nog Wachter en Burgemeester van Finland. Nordin en Dieter Verhaegen (als Herbert, geschiedkundige en Nog niet dode Fred) vormen samen onmisbare schakels in het stuk en zorgen voor een extra portie hilariteit.
TV-presentator Erik van Looy heeft een bijrol als alomtegenwoordige stem van God – de oorspronkelijke slimste mens ter wereld – en treedt hiermee in de voetstappen van Guy Mortier.
Last but not least en dé stem van de avond is zonder twijfel Ann Van den Broeck die, ook al heeft ze naar eigen zeggen haar rol wat overschat en zit ze veel te lang in de coulissen, nog steeds musical royalty van België is.
Wie een traditioneel musicalavondje verwacht is eraan voor de moeite. Spamalot is immers een georchestreerde chaos met een absurd verhaal waar met alles en iedereen de draak wordt gestoken. Top notch flauwekul van de bovenste plank die gegarandeerd op je lachspieren werkt. Je bent gewaarschuwd.
Monty Python’s Spamalot speelt in de Stadsschouwburg van Antwerpen. Tickets zijn te koop via deepbridge.be.