Afgelopen donderdag waren we te gast in Kursaal Oostende voor een avondje dansen. Of beter: voor een avondje kijken naar dansen. Want wij mochten zitten en genieten van een denderende musical waar dansen helemaal vooropstaat: Footloose!
Al een hele week waren we aan het zingen:
“Now I gotta cut loose. Footloose, kick off the Sunday shoes.
Please, Louise, pull me off of my knees…”
Iedereen kent wel het muzieknummer uit de gelijknamige film met de toen nog jonge Kevin Bacon in de hoofdrol. We durfden thuis tijdens het zingen wel enkele schuwe danspassen te zetten maar verder dan wat schuifelen kwamen we niet.
We gooiden dan maar, zoals de titelsong al zegt, onze zondagse schoenen uit, trokken onze comfortabele sneakers aan en begaven ons richting Oostende. Moet het nog gezegd dat we onderweg in de wagen de songs nog steeds lustig aan het meebrullen waren? 😉
Dans en zang spelen uiteraard de belangrijkste rol in de musical, dit alles verbonden door een dunne verhaallijn over een tiener Ren die verhuist van grootstad Chicago naar een conservatief dorpje Bomont. Moderne muziek en dans worden er door de plaatselijke dominee als zondig beschouwd en bijgevolg volledig verboden. Door de komst van Ren maken de plaatselijke jongeren er kennis met al die ‘zonden’ en, om het dramagehalte nog wat te verhogen, weet Ren de rebellerende dochter van de dominee te strikken als zijn liefje. Onnodig te zeggen dat er heel wat spanningen ontstaan tussen de lokale jongeren en de oerconservatieve dominee.
De overwegend jonge cast is een leuke energieke bende. Vol overgave dansen ze zich de voeten van onder hun (blote) lijf, zingen ze uit volle (blote) borst en als dat nog niet genoeg is weten sommige acteurs nog een instrument live te bespelen. Het zijn krakken!
Heeft de vorige zin jouw aandacht getrokken en vraag je je af of er bloot te zien was? Zeker weten! Zegt de naam Garreth Gates jou nog iets? De stotterende Britse zanger die in 2002 een hit scoorde met ‘Anyone of us’? Wel,blijkt nu dat de kerel naast zijn zangtalent ook nog andere talenten heeft ontwikkeld, dus laat hij die spieren en bijhorende sixpack maar al te graag zien aan het uitbundige publiek.
Voor wie iets ouder is en geen idee heeft wie Garreth Gates is, die kent misschien Maureen Nolan, die de vrouw van de dominee vertolkt. Maureen was lid van The Nolans, een van de eerste meidengroepen in Europa. De groep werd vooral bekend dankzij hun hit uit 1980: “I’m in the mood for dancing”. Als je al sinds de jaren ’80 zo’n nummer zingt mag je dan ook niet ontbreken in een musical die over dansen gaat!
Grote decorwissels zitten er niet in, de musical is immers een rondtrekkende productie. Na Oostende gaat de Britse cast terug naar Engeland om ginds te toeren. Maar de decorelementen zijn immers ondergeschikt aan de dans en zang. Al viel er wel 1 personage (figuurlijk) uit de toon: de dominee. Zijn zangkwaliteit was niet zoals je mag verwachten van een musicalacteur. Acteren deed de man echter uitstekend, hij heeft immers de meest emotionele rol van het hele gezelschap.
Geven we het einde weg als we je vertellen dat er een happy end is aan dit verhaal? Uiteraard niet! Dit is een musical, dus alles komt uiteindelijk goed! Maar best ook, want anders zou er geen sprake zijn van de meer dan 5 minuten durende eindmedley waarbij zowel de cast als het opverende publiek staat mee te dansen/wiegen op de tonen van de meest herkenbare nummers. Een afsluiter van formaat waarbij iedereen, ook zij mét hun zondagse schoenen aan, goedgeluimd en sommigen al dansend het Kursaal Oostende verlaten.
Zullen we alvast wat liedjes oefenen voor volgend jaar? Misschien Flashdance?? Wordt ongetwijfeld vervolgd…
Foto’s:Â footloose-musical.com